Ахсынньы 23 күнэ, 2022 с. Бороҕон с., В.В. Никифоров — Күлүмнүүр аатынан «Тойон Мүрү» култуура дыбарыаһа.
Ахсынньы 23 күнэ, 2022 с. Бороҕон с., В.В. Никифоров — Күлүмнүүр аатынан «Тойон Мүрү» култуура дыбарыаһа.
Сүүс сыл аннараа өттүгэр 1922 с. ахсынньы 30 күнүгэр Советскай Социалистическай Республикалар Сойуустара төрүттэммитэ. «Умсулҕан» коллекционердар кулууптарын чилиэннэрэ Елизавета Федоровна Сивцева, Татьяна Ильинична Алексеева, Анна Михайловна Федорова уонна Любовь Семеновна Сивцева хомуйууларыттан бу бэлиэ датаҕа аналлаах быыстапканы туруордубут.
«Россия — моя история» историческай пааркаҕа Андриан Афанасьевич Борисов «Лөгөй тойон» кинигэ сүрэхтэннэ. Тэрээһин чэрчитинэн Сэһэн Ардьакыап аатынан улуустааҕы уонна Кулантай аатынан литературнай түмэллэр пуондаларыттан XVII — XVIII үйэлэри көрдөрөр, кэпсиир быыстапка турда.
Ахсынньы 2 күнүгэр Петр Дмитриевич Куличкин — Быйаман Уус үбүлүөйдээх быыстапката улуус түмэлигэр дьон-сэргэ киэҥ көрүүтүгэр турда. Быыстапкаҕа сүрүн миэстэни Быйаман биир бастакынан чочуйан таһаарбыт хомуһа, ону кытта лыҥкынас тыастаах, хоҥкунас ырыалаах, кэҕэ чуораан тойуктаах кырачаан оҕо хомуһа ылаллар. Маны таһынан ураты оҥоһуулаах хомустар, уус сахалыы тыыны иҥэрэн сылгы кылынан, харысхал бэлиэлэринэн, оҕуруонан, таастарынан киэргэппит хомус дьиэлэрэ (хаалара) турдулар. Хомуһу туох матырыйаалтан оҥороллоруй? — диэн ыйытыыга быыстапка толору кэпсиир, көрдөрөр. Петр Дмитриевич олоҕун, үлэтин сырдатар киэҥ ис хоһоонноох быыстапканы хаартыскалар, тус бэйэтин ситиһиилэрэ толорон биэрэллэр. 🔸Убаастабыллаах улууспут олохтоохторун, ыалдьыттарын «Быйаман Уус быйаҥнаах сааһа» быыстапканы ахсынньы 2-12 күннэригэр кэлэн көрүҥ диэн ыҥырабыт.
Республикаҕа биллэриллибит Ийэ сылыгар аналлаах «Кэм кэрдии кэрэ симэхтэрэ» быыстапкаҕа Сэһэн Ардьакыап аатынан улуустааҕы, Иван Павлович Готовцев аатынан Тандатааҕы, Кулантай аатынан литература, Дүпсүннээҕи кыраайы үөрэтэр түмэллэр фондаларыттан XIX үйэтээҕи саха дьахтарын симэхтэрэ, таҥаһа-саба дьон-сэргэ киэҥ көрүүтүгэр туруорулуннулар.
Хайа да кэмҥэ симэхтэр итэҕэли кытта ситимнээхтэр. Куһаҕан тыынтан, туора харахтан харыстыыр суолталаахтар. Саха симэхтэрэ дьахтар саамай тыын сирдэрин: чанчыктарын, хорук тымырдарын, түөһүн, бүөрүн, түһэҕин харыстыыр аналлаахтар.
Былыргы симэхтэр алтантан, дьэс алтантан, үөс алтантан, хорҕолдьунтан оҥоһуллар эбиттэр. Үрүҥ көмүһү XVIII үйэ бүтүүтүттэн элбэхтик туттан барбыттар. XIX үйэҕэ өбүгэлэрбит уулаах көмүһү тутталлара. Уулаах көмүстэн оҥоһуллубут киэргэллэр билиҥҥилэр курдук чаҕылыйа, килэбэчийэ оонньооботтор. Ол эрэн олус сылаастык, истиҥник көстөллөр.
Ол курдук, быыстапкаҕа турда Иван Павлович Готовцев аатынан Тандатааҕы историко-архитектурнай музей фондатыттан кэлбит өбүгэлэрбит хаалларбыт кэрэ киэргэллэрэ.
Бу музей фондатыгар уопсайа түөрт ыҥыыр баар. Олортон биирдэстэрэ 1844 сыллаахха оҥоһуллубут толору симэхтээх ат ыҥыыра буолар. XIX үйэ. «Дюпсюнского улуса Чериктейского наслега родовича Петра Дмитриева Попова работано 1844 года майя 1 дня».
Танда музейыгар 1960 сыллаахха Анна Илларионовна Афанасьева бу ыҥыыры бэлэхтээбит. Кини Чэриктэй нэһилиэгин Дүпсүн улууһун сэниэ ыалыттан Поповтартан уонна Байаҕантай улууһуттан Оросиннартан төрүттээх. Аҕата Илларион Егорович Оросин, ийэтэ Анна Васильевна Попова, эһэтэ Чэриктэй кинээһэ Попов Василий Петрович (1847-1901), хос эһэтэ Попов Петр Дмитриевич (1817-1880).
Олус сиэдэрэй оҥоһуулаах ыҥыыр. Сирэйигэр от-мас, үүнээйи, былыргы номохтор кыыллара ойууламмыттар. Төгүрүк тимэх курдук сулус ойуулаах тимир киэргэллээх. Болҕомтону тардар, кэрэхсэтэр хонсуоччулаах. Ыҥыыры улахан уус чочуйбут, оҥорбут.
Толору симэхтээх сэдэх экспонат – үүн, тэһиин, иҥэһэ, дэпсэ, кычымнара, чаппараах комплега, кырыаччылаах кымньыы — барыта баар.
XIX үйэ ортото. Дьахтар кэтит тирии кура, толору үрүҥ көмүстэн оҥоһуллубут, 19 биир тэҥ түөрт кырыылаах туорумнаах, 5 алтан төгүрүктээх, үрүҥ көмүстэн күн ааҕар халандаардаах. Маастара биллибэт.
Кылдьыы – моонньуга кэтэр киэргэл. Кылдьыыга илин кэбиһэр уонна кэлин кэбиһэр диэн киэргэллэри иилэллэрэ. Бу быыстапкаҕа турар кэлин кэбиһэр икки өттүнэн туорумтан кэккэлээн түһэр субурҕалардаах, оҕуруонан киэргэтиллибит. Бу субурҕаларын уһуна 40-120, кэтитэ 4-7 см. буолуон сөп. Кэлин кэбиһэр дьахтар көхсүн хараҕын, сиһин-ороҕун туора харахтартан араҥаччылыыр суолталаах уонна илин кэбиһэр ыйааһынын тэҥнээн биэрэр аналлаах. Илин-кэлин кэбиһэр бууктаах, кытыылаах, оноолоох соннор таһынан кэтиллэр.
Ону сэргэ быыстапкаҕа турда:
Ытарҕа хайа да кэмҥэ дьахтар биир сүрүн киэргэлэ буолар. Ытарҕа хас да көрүҥнээх, ол курдук, саха дьахтарын симэҕэр үс көрүҥ ытарҕа баара биллэр:
— Туораах ытарҕа – алтан эбэтэр үрүҥ көмүс боробулуохаҕа араас өҥнөөх хоруоҥкалары тиһэллэр.
— Түгэхтээх ытарҕа (салбырҕастаах).
— Көлөөскө ытарҕа – салбырҕаһа суох, аҥардас иэмэхтэн турар.
4.1. Харыйа ытарҕа. XIX үйэ. Үрүҥ көмүс. Маастара биллибэт. Кутуу.
«Туоһахталаах бэргэһэ», трапециялыы быһыылаах сукуна бэргэһэ ортотугар «күн» курдук тигэллэрэ. XIX үйэ бүтүүтэ «Туоһахталаах бэргэһэ» «Дьабака бэргэһэ» диэн уларыйбыт. Уустар үрүҥ көмүһү кутар буолуохтарыттан дьабака бэргэһэ таһынан бастыҥа кэтэр буолбуттар. Бастыҥа икки өттүнэн туорумнаах, оҕуруолаах, түөһүн ортотугар туоһахталаах, ол эбэтэр күннээх буолар.
Сэһэн Ардьакыап аатынан Уус-Алданнааҕы историяны, кыраайы үөрэтэр музей.
Маннык көрүҥ симэх Саха сиригэр XVIII үйэ бүтүүтэ — XIX үйэ ортотугар христианскай итэҕэл тарҕаныытын кытары сибээстээх. Ол кэмҥэ сүрэхтэммит дьон 5 сыл түһээнтэн босхолонор эбиттэр. Маннык «сүрэх» дьон олоҕун таһымын көрдөрөр. Сүрэхтэммит саха дьоно Таҥара дьиэтигэр мэлдьи да буолбатар, сулууспаҕа сылдьаллара, таҥараҕа тиксэллэрэ. Кириэстэри аҥардас бэйэтин эрэ уонна илин-кэлин кэбиһэри кытары тэҥҥэ кэтэллэр эбит.
Ону сэргэ быыстапкаҕа турдулар:
Дүпсүннээҕи кыраайы үөрэтэр музей.
Кулантай аатынан литературнай музей-комплекс.
Кыһыҥҥы мааны истээх дьахтар соно ыраах Кэбээйи улууһун Сиэгэн-Күөл бөһүөлэгиттэн кэлбитэ. Бу сону бэлэхтээбит дьон Уус-Алдан Дүпсүнүттэн төрүттээх Гаврил Федотович Алексеев дьиэ кэргэнэ.
Биллэр государственнай, политическай уонна общественнай деятель, бөдөҥ драматург, суруйааччы В.А. Протодьяконов – Кулантай кэргэнэ Анна Ивановна эдьиийэ Евдокия Ивановна Стручкова харчы угар курумаанньыга.
Саха киэргэлин-симэҕин өбүгэлэрбит үгүс үйэлэртэн илдьэ кэлбит көмүс киэргэллэрин кэлэн көрүҥ, сэргээҥ диэн ыҥырабыт.
В 1900 г. из Санкт – Петербурга в с.Томтор Борогонского улуса, который стал III фельдшерским участком медпункта села Баяга, прибыл фельдшер Илья Михайлович Сухонин. “Личное дело фельдшера И.М.Сухонина. Приказом Господина Якутского областного медицинского инспектора от 26.01.1900 г. за №4 перемещен, согласно прошению, на службу в Якутскую область с назначением на должность фельдшера… Жена — Брагина… (читать далее)
В Томторе в период гражданской войны засела 2-я рота северного отряда белогвардейцев во главе с прапорщиком Г.Л. Семеновым. Они набирали людей, в основном из числа молодежи, организуя “дружину” (отдельный отряд). В марте 1923 г. по приказу военного штаба ЯАССР отряд красногвардейцев освободил с.Томтор. Ключевую роль в установлении советской власти в Томторе сыграли Н.Н. Окоемов, Г.Д…. (читать далее)
В 1872 г. в с.Томтор было открыто инородное училище. Первым учителем был назначен Иван Семенович Ширшиков, который обучал 11 якутских детей: Илью Бурнашева, Алексея Никулина, Егора Андросова, Иннокентия Говорова, Виссариона Бочкарева, Михаила Попова, Петра Парникова, Лаврентия Бечеканова, Михаила Петухова, Петра Бурцева, Иннокентия Алексеева. Учащиеся были обеспечены учебными принадлежностями. В 1896 г. в здании новой церкви,… (читать далее)
— родоначальника династии учителей Слепцовых, служившего в Троицкой церкви с.Бярие Байагантайского улуса и в Борогонской Вознесенской церкви. После открытия церковно-приходской школы в с.Бярие со священником Алексеем Бушуевым обучали детей грамоте,за это был награжден благодарственным письмом от Якутского Епархиального Совета. В 1895 г. Николай Слепцов прибыл в Томтор, служил псаломщиком в Вознесенской церкви, женился на Находкиной… (читать далее)
Была построена в начале XIX в. на средства жителей Борогонского и Дюпсинского улусов, под руководством головы Борогонского улуса Семена Даниловича Васильева — Уһуктаах Сэмэн (1759-1832), который работал старостой при церкви, его прах позднее был захоронен у ворот церкви. По архивным источникам в 1801 году при императоре Павле I в строящейся церкви уже велась служба. В… (читать далее)